Miasto Szczyrk
Trudno jest powiedzieć, kiedy w dolinie Żylicy pojawili się pierwsi osadnicy. Wiadomo jednak, że Szczyrk stał się osadą międzynarodową, ponieważ obok polskich osadników, około XV w. zawędrowali tu koczownicy z Bałkan, czyli Wołosi. Pierwszego spisu ludności dokonano na rzecz podatków kościelnych w 1630r. Początkowo mieszkańcy wioski zajmowali się wyłącznie rolnictwem i pasterstwem. Niespotykanym gdzie indziej sposobem nadawano osadnikom ziemię. Był to tak zwany "zarębek", czyli odpowiednik "łana". „Zarębek” wyznaczany był począwszy od osi doliny, a góral– osadnik otrzymywał po równo ziemi na lepiej i gorzej nasłonecznionym zboczu. W 1808 r. w Szczyrku było 172 zarębników. Wraz z rozwojem ludności, osadnictwo przesuwało się dalej w kierunku gór, a górale rozwijali inne formy gospodarki. Zwiększyła się produkcja drewna i rozwinęło pasterstwo. Już w XVIII w. Szczyrk związał się gospodarczo z Górnym Śląskiem, dostarczając drewna i innych produktów dla tamtejszego hutnictwa. Wytwarzano także sukno z owczego runa.
Rozwój turystyki rozpoczął się po I wojnie światowej. Pierwszą bazę noclegową stanowiły poaustriackie koszary i lazarety. Już w latach 20 - tych chętnie przyjeżdżali tu fabrykanci z całej Polski. Wkrótce zaczęto budować wille, pensjonaty i schroniska turystyczne. W 1924 r. na Skrzycznym powstał schron turystyczny dla narciarzy. W roku 1927 powstały schroniska na Klimczoku i na Przełęczy Salmopolskiej, a w roku 1933 wybudowano schronisko na Skrzycznym. Po II wojnie rozpoczął się okres niezwykle dynamicznego rozwoju Szczyrku pod względem turystycznym. Dzięki swemu malowniczemu położeniu i okolicznym szczytom górskim, Szczyrk stał się powszechnie znaną miejscowością wypoczynkową i popularnym ośrodkiem sportów zimowych. W 1959 roku w Szczyrku wybudowano krzesełkową kolej linową na Skrzyczne, która do dziś stanowi jedną większych atrakcji turystycznych miasta.
W 1928 r. do gminy przyłączono Salmopol, poprzednio będący samodzielną miejscowością. Z racji tego, że mieszkali tam w większości ewangelicy, miejscowość stała się symbolem ekumenicznego współżycia dwóch religii chrześcijańskich. W dniu 1. stycznia 1973r. Szczyrk otrzymał prawa miejskie.
O atrakcyjności turystycznej Szczyrku w dużej mierze decyduje jego malownicze położenie w dolinie, w której pomiędzy górami płynie potok Żylica. Okoliczne szczyty to między innymi Skrzyczne, najwyższy szczytu Beskidu Śląskiego (1257 m n.p.m.) oraz Malinowska Skała (1152 m n.p.m.), Magura (1109 m n.p.m.) czy Klimczok (1117 m n.p.m.). W 1998 roku utworzono tutaj Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego. Dodatkowe atrakcje turystyczne stanowią zlokalizowane w obrębie miejscowości jaskinie: Lodowa, Salmopolska, Malinowska oraz Grota Klimczoka.
W Szczyrku i jego okolicach wyznaczono liczne szlaki turystyczne. Okolice Szczyrku doskonale nadają się do spędzania wolnego czasu poprzez wszelkie formy aktywnego wypoczynku, zarówno w sezonie letnim i zimowym, takich jak: turystyka piesza (trekking, nordic walking), turystyka rowerowa, downhill, jazda quadem, samochodem terenowym, jazda skuterem śnieżnym, narciarstwo zjazdowe i biegowe, snowboard, eksploracja jaskiń, a nawet paralotniarstwo. O atrakcyjności turystycznej Szczyrku w sezonie zimowym decydują głównie jego trasy do uprawiania narciarstwa zjazdowego oraz snowboardu. Szczyrk oferuje ponad 25 wyciągów narciarskich oraz liczne trasy zjazdowe, w tym najbardziej znana i jedyna w Polsce trasa z homologacją FIS o długości 2800m. Łączna długość tras narciarskich o różnorodnym stopniu trudności wynosi ok. 50 km.
Odbywają się tutaj także liczne imprezy kulturalne i sportowe, między innymi: Tydzień Kultury Beskidzkiej, Jakubowe Święto, jarmarki twórczości ludowej, zawody sportowe, rodzinne rajdy górskie.
