Gmina Strumień
Osada Strumień powstała w widłach rzeki Wisły, Czarnego Strumienia i Knajki na przełomie XIII i XIV wieku. Początkowo w tej osadzie żył rycerz wraz z swoimi ludźmi pilnujący brodu na Wiśle i pobierający cło od przejeżdżających. W 1480 roku zakupił Strumień Mikołaj Brodecki - marszałek księcia cieszyńskiego, Kazimierza II, od niejakiej Machny Ogrodzieńskiej. Prawdopodobnie z rodu Korniców, gdyż przed nią w latach 1430-1446 właścicielem wioski Strumień był Sobek Kornic. W 1482 roku na wniosek Brodeckiego, Kazdimierz II - książę cieszyński nadał wiosce Strumień prawa miejskie.
Rynek i główne ulice zbudowali miejscowi i sprowadzeni przez właściciela nowi mieszkańcy z drewna uzyskanego z lasów książęcych. W tym samym czasie Mikołaj Brodecki odbudował stary, drewniany kościół pod wezwaniem św. Krzyża przeznaczając go na kościół szpitalny, a w nowym miejscu w 1498 roku z budował również drewniany, lecz większy kościół pod wezwaniem św. Barbary. Do pożaru w 1793 roku wszystkie domy i obiekty użyteczności publicznej były drewniane. Ze względu na podmokły teren zalewany dwa razy w roku przez powodzie, obiekty zbudowane w rynku posiadały tzw. podcienia, wyłożone drewnianymi bierwonami.
Gmina Strumień jest najbardziej na północ wysuniętą częścią powiatu cieszyńskiego. W jej granicach administracyjnych leży sześć miejscowości: Bąków, Pruchna, Drogomyśl, Strumień, Zabłocie i Zbytków. Ze względu na obecność licznych stawów i akwenów wodnych gmina jest nazywana „Żabim Krajem”. W gminie mieszka prawie 12,5 tys. mieszkańców, w samym Strumieniu ponad 3,5 tys. To jedno z najmniejszych miast województwa śląskiego z najstarszym ratuszem na rynku.
W Strumieniu znajduje się m.in. najstarszy w województwie śląskim ratusz z 1628 r., w nim galeria Pod Ratuszem. Kilkaset metrów dalej stoi barokowe sanktuarium św. Barbary z 1790 r. naprzeciw którego jest najstarsza na Podbeskidziu cukiernia "U Szostka". Rynek otoczony jest urokliwymi kamieniczkami z XVIII i XIX wieku. Na środku stoi pomnik Jezusa Chrystusa z 1886 r. Gmina jest bogata w zabytki, które znajdują się nie tylko w mieście, ale również w sołectwach.
